Krzysztof P. Łabenda "Smocze skarby"

"Smocze skarby" Krzysztof P. Łabenda

Krzysztof P. Łabenda w roli bajkopisarza? „Smocze skarby” będzie można czytać już w marcu.

W baśniowym świecie czasem łatwiej odnaleźć to, co na pierwszy rzut oka nieistotne lub ukryte, a w rzeczywistości może zmienić nasze życie na lepsze. Skorzystajmy zatem z tego pięknego daru i pozwólmy się przenieść do baśniowej Elfidii, aby odnaleźć to, co najważniejsze.

Gdy w szczęśliwej dotąd Elfidii zaczyna panoszyć się zło i terror, a rządy przejmuje władca Mrocznych, na ratunek Elfidom wyrusza smok Agapit – ostatni z żyjących smoków, który dostał misję do wykonania od króla. W swojej wędrówce spotyka małego giermka z sąsiadującej z jego krajem Poldocji. Marek Dżdżownica (bo tak właśnie nazywa się chłopiec) w podzięce za darowanie życia wyrusza w tę niebezpieczną wędrówkę ze smokiem i staje się jego najwierniejszym przyjacielem. Na pomoc zostaje również wezwany Franek z Zalustrza – krainy odległej, znajdującej się w innej czasoprzestrzeni. Z odrobiną magii, dużą dawką techniki i, co najważniejsze, czystymi sercami pełnymi pozytywnych uczuć i emocji, wyruszają do walki z okrucieństwem, rządzą władzy i najbardziej podłymi występkami i uczynkami, przez które piękna niegdyś kraina pogrążyła się w ciemności i zupełnie straciła kolory i wszelką radość.

Czy dzieciom uda się przechytrzyć dorosłych? Jak odnajdą siebie nawzajem i wypełnią misję, którą im powierzono? Czy to w ogóle możliwe? Co w życiu jest naprawdę ważne? Jak postępować? Jaką drogę wybrać, by odnaleźć szczęście i spokój? Czy tak naprawdę potrzebujemy magii?

Opowieść nie tylko dla dzieci, choć to dla nich i z myślą o nich powstała. Książka, w której kochający dziadek przekazał swoim wnukom „smocze skarby”, tymi skarbami dzieli się również z innymi dziećmi, a także starszymi czytelnikami, dla których może to być równie odkrywcze, co pouczające doświadczenie. A losy bohaterów „Smoczych skarbów” zilustrował Krzysztof Kałucki.

Skarby nie zawsze dają się zważyć, zmierzyć. Są i takie, których nie da się wziąć do ręki czy zamknąć w skrzyni. Pieniądze, złoto, klejnoty same w sobie, wierzcie mi, bo wiem, co mówię, rzeczywiście szczęścia nie dają, choć ułatwiają życie i mogą sprawić, by było ono odrobinę przyjemniejsze. – „Smocze skarby” Krzysztof P. Łabenda